บทบาทของแพทย์ในการรักษาพิษสุราเรื้อรังจากจิตเวชปฏิบัติ

 

โรคพิษสุราเรื้อรัง (Alcoholism)

วิธีการรักษาทางจิตที่ใช้ได้ผล คือการฝึกทักษะในการ แก้ปัญหา (coping skills) เป็นการสร้างภาพจำลองสถานการณ์ที่ ล่อแหลมต่อการกลับไปดื่มสุราอีกโดยช่วยให้ผู้ป่วยคิดหาทางต่อสู้แก้ไข เมื่อเผชิญกับเหตุการณ์เช่นนั้นจริง ๆ สอนวิธีการหลีกเลี่ยงไม่ให้กลับ ไปดื่มอีก วิธีการรักษาแบบนี้ช่วยผู้ป่วยได้ และเป็นผลดีอย่างยิ่งเมื่อใช้ ควบกับการรักษาด้วยยานาลเทรกโซน (naltrexone)

บทบาทของแพทย์ (Role of Therapist)

• แพทย์ควรเริ่มการรักษาด้วยการสำรวจตนเองให้ถ้วนถี่ว่า เชื่อหรือเข้าใจโรคพิษสุราเรื้อรังอย่างไร ความคิดที่ว่าผู้ป่วยเป็นคนอ่อนแอ จิตใจไม่เข้มแข็ง ไม่ยอมเอาชนะความอยากดื่ม ไม่ยอมช่วยตนเองถ้า แพทย์รู้สึกอย่างนี้เขาจะไม่อยากรักษาผู้ป่วย รังเกียจผู้ป่วยโรคพิษสุรา เรื้อรัง แพทย์ที่คิดอย่างนี้ควรแนะนำให้ผู้ป่วยไปรักษากับเพื่อนแพทย์ที่ ยินดีรักษาผู้ป่วยจะดีกว่า ถ้าแพทย์เชื่อว่าโรคพิษสุราเรื้อรังเป็นโรคซึ่ง มิได้เกิดขึ้นเพราะความบกพร่อง ความอ่อนแอของผู้ป่วย แพทย์ผู้นี้ย่อม อยู่ในฐานะที่จะรักษาผู้ป่วยโรคพิษสุราเรื้อรังได้ดีกว่า

• แพทย์ควรเต็มใจรักษาผู้ป่วย มีความเข้าใจผู้ป่วย และ สามารถถ่ายทอดความรู้สึกดี ๆ นี้ไปให้ผู้ป่วยรับรู้ ทำให้ผู้ป่วยรู้สึกว่า เขาพึ่งแพทย์ผู้นี้ได้

• แพทย์ไม่ควรตั้งเป้าหมาย หรือหวังผลการรักษาสูงเกินไป และยอมรับหากรักษาไม่ได้ผลดังหวัง

อ้างอิง

1. Mason BJ, Ritvo EC, Morgan RO และกลุ่มควบคุม การศึกษานำร่องเพื่อประเมินความปลอดภัย จากยาหลอกแบบ ‘e-blind’